woensdag 18 februari 2015

Een mooi maar triest verhaal




Kayla Mueller werd in augustus 2013 gevangen genomen door IS. Vorige week werd door het Witte Huis haar dood bevestigd. Maar hoe komt het zover dat een 24-jarig meisje uit Amerika naar Syrië reist om mensen te helpen?

Hoe Kayla Mueller in Syrië terecht kwam

Al vanaf jonge leeftijd zette Kayla Mueller zich in voor een betere wereld. Ze voerde actie voor hulp in Darfur. Ze kwam in actie tegen de martelingen op Guatanamo Bay en was in Amerika lange tijd vrijwilligster in een opvangtehuis voor vrouwen en in een aids-centrum. Na haar achttiende verjaardag vertrok ze naar India om taalles te geven aan Tibetaanse vluchtelingen en in 2010 kwam ze terecht in de Palestijnse gebieden om vrijwilligerswerk te doen.

In 2010 schreef ze het volgende op haar blog:

‘Ik zal altijd God te zoeken. Sommige mensen vinden God in de kerk. Anderen vinden God in de natuur. Er zijn mensen die God vinden in de liefde.

Ik vind God in het lijden. Ik heb al enige tijd bekend wat mijn levenswerk is, met mijn handen een instrumenten vormen om zo het lijden voor anderen te verlichten. Ik vind God in de lijdende ogen die zich weerspiegelen in de mijne. Als dit is hoe U zich aan mij openbaart, dan is dit hoe ik U voor altijd zal zoeken.’ 

Eind 2012 vertrok Kayla Mueller naar Turkije om Syrische vluchtelingen te helpen. Daar bleef het niet bij. Ze wilde naar de stad Aleppo om daar aan de slag te gaan in een ziekenhuis dat gerund wordt door Artsen zonder grenzen. Het is 4 augustus 2013 als Kayla Mueller vanuit het ziekenhuis naar een busstation in Aleppo reist en gekidnapt wordt.


De brief van Kayla Mueller

In gevangenschap schrijft ze een indrukwekkende brief die hier te lezen is. Een citaat:

‘Ik herinner me dat mama altijd zei dat God de enige is die je aan het eind nog echt hebt. Ik ben nu in een stadium waar ik, in elke betekenis van het woord, mezelf heb overgegeven aan onze schepper omdat er letterlijk niemand anders was… en door God en door jullie gebeden heb ik me teder geborgen gevoeld in een vrije val.

Ik heb in het donker het licht gezien en ik heb geleerd dat je zelfs in de gevangenis vrij kunt zijn. Ik ben dankbaar. Ik heb gezien dat er goeds schuilt in elke situatie, soms moeten we er alleen naar zoeken. Ik bid elke dag dat jullie in ieder geval iets van nabijheid en ook van overgave aan God voelen, en er een band van liefde en steun tussen jullie gevormd is…

Het jonge leven van Kayla Mueller was een indrukwekkend getuigenis. Aan haar dadendrang kwam in een of ander IS-gebied op een verschrikkelijke manier aan een veel te vroeg einde. Er is weer een heldin minder op deze aarde. In de Amerikaanse kranten is ze zo goed als heilig verklaard. Omdat ‘ze het licht was in een duister IS-gebied’. Ik heb er diep respect voor. En moet denken aan de woorden van Jezus.

‘Gelukkig de vredestichters,
want zij zullen kinderen van God genoemd worden.’

En stel mijzelf de vraag, hoe ver gaat mijn liefde voor de ander? Hoe ver gaat mijn liefde voor een mooiere en betere wereld? En blijft het bij mij soms niet hangen in lege woorden en loze ambities?

gepubliceerd dinsdag 17 februari 2015 08:30 bron: Leenard Kanselaar

Geen opmerkingen: