Zekerheden,

Ik heb veel zekerheden in mijn leven. Eerst en vooral is er God onze Vader en Jezus Zijn Zoon; onze Broer en Vriend. Ik heb geen enkele reden om aan Hem te twijfelen. Ik kom Hem dikwijls tegen, in Zijn woord, in de Eucharistie, maar ook in mensen op mijn weg.

“Zoek eerst het Rijk Gods en Zijn gerechtigheid 

en de rest zal u geschonken worden.” 

Sommige mensen hebben lak aan wat hun ouders hen hebben voorgeleefd. Ik niet, voor mij is dat een geschenk van enorme waarde.

Heb ik nooit getwijfeld? Eigenlijk niet. De voorbeelden en het geluk die ik bij mijn ouders en grootouders zag, waren niet enkel van deze wereld, het ging veel dieper. Mijn grootouders hebben twee wereldoorlogen meegemaakt en ook veel ellende gehad. Mijn ouders moesten rekening houden met de ziekte van mijn vader en later van mijn moeder, maar dat heeft nooit afbreuk gedaan aan hun liefde voor God, voor elkaar en voor hun medemensen. Wij baden elke dag te samen. We werden niet verplicht, maar deden het mee. Misschien heeft dit ons/mij gered. God is altijd tastbaar in mijn leven aanwezig geweest, behalve een periode. Ik was toen al getrouwd en we hadden een jong gezin. Oorzaken? Misschien, maar zeker een zware beproeving. Van het ene op het andere ogenblik voelde het aan alsof God niet bestond. Ik verzeilde in een ijskoude stilte. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Maar ik wist dat dit bestond. Heiligen werden er ruim mee getrakteerd. Ik ben geen heilige, verre van. Het duurde dan ook niet zo lang, amper enkele weken, maanden misschien? Het had een doel, zoveel is zeker. Dat heb ik later begrepen. Ik ben blijven bidden, ook al leek het of Hij niet bestond. Ik wist dat Hij er was, dat Hij mij in die zwar(t)e tijd niet in de steek liet. Alleen voelde ik geen resultaat van mijn gebed. God, die weet dat ik maar een zwak schepsel ben, heeft deze pijnlijke ervaring niet lang laten duren. Stilaan kwam er terug vreugde in mijn hart, een lichtje en met die vreugde en warmte ook mijn geloof, nog sterker dan tevoren. Sindsdien heeft Hij mij niet meer verlaten. En ik blijf dicht bij Hem. Hij is mijn vriend en toeverlaat.

Naar het schijnt zou Moeder Theresa van Calcutta jaren in die “verlatenheid” hebben geleefd. Wat een beproeving, en dan trouw blijven, dag in dag uit, jaar in jaar uit, terwijl je een leven leidt van opoffering en jezelf wegcijferen voor de kleinste onder de kleinen, de armste onder de armen. God alleen weet wie er in staat is tot zulke heldendaden, op weg naar heiligheid.

In ons eigen gezin hebben wij de waarden die voor ons belangrijk zijn niet aan ieder van onze kinderen kunnen doorgeven. Wij hebben het geprobeerd, maar als vrije mensen hebben twee onder hen een andere weg gekozen. Die wij respecteren maar die wel pijn doet. Al doet dit geen afbreuk aan de liefde en het vertrouwen dat tussen ons leeft en blijft. Wij hebben hen aan God toevertrouwd. Daar waar wij zelf falen, rekenen wij op Zijn hulp. Daarin worden wij nooit teleurgesteld.

Zekerheden! “Als je God toelaat in je leven, heb je een verzekering die onbetaalbaar is. Ze kost weinig, alleen dankbaarheid en wederliefde. En bij dit alles voel je jezelf ook veel beter.” Wil dat zeggen dat je zelf niets meer moet doen? Verre van, ik zou willen eindigen met de woorden van Moeder Theresa, “ je moet je inzetten of alles van jou alleen afhangt, en de rest moet je aan Hierboven overlaten.” Dat vind ik een zinvolle manier van leven. We moeten zelf onze verantwoordelijkheden opnemen en daar waar het niet in onze mogelijkheden ligt kunnen we aan God toevertrouwen.

Zullen we toekomen met ons pensioentje, in de toekomst? Zullen we altijd een dak boven ons hoofd hebben? Zullen we gezond blijven? We kennen de antwoorden niet. Maar wat ik wel weet is dat er een goede Vader is, die zijn kinderen niet in de steek laat. 

En de miserie in de wereld dan? Is dat de schuld van God? of zijn het niet boosaardige mensen die dit bewust in de hand werken? Ja dus!

De wereld is rijk genoeg om alle mensen te voeden. Met het geld van de wapenindustries, de drugsbaronnen, de abortusindustrie (ja, industrie) zouden woestijnen kunnen ontgonnen worden, mensen van drinkwater voorzien, deftige huisvesting en gezonde voeding bezorgen aan de miljoenen die omkomen in de grootste ellende. Nochtans zijn we allemaal kinderen van God, en daardoor ook allemaal broers en zussen van elkaar.

Bij mijn ouders thuis hing de spreuk: “Waar liefde en goedheid heersen daar is God.”

Ik wens U lezer, veel van die liefde, goedheid en vreugde toe.

Zalig Kerstfeest  21.12.2013  -  ria