En waar de STER bleef stille staan!

Dit verhaal kreeg ik toegestuurd door een lieve vriendin. 

Destijds heb ik het toneelstuk gezien in het Mechels Miniatuur theater, 

om nooit meer te vergeten. 

Over Suskewiet, Pitje Vogel en Schrobberbeeck, maar ook over jou en mij, over ons!
"EN WAAR DE STER BLEEF STILLE STAAN" 

van Felix Timmermans.

Ze zitten daar in 't stamineken "In't Zeemeerminneken": Suskewiet ,de herder, Pitje Vogel de palingvisser en  Schrobberbeeck de bedelaar. 

Er komt een foorwagen voorbij...arme mensen...een oude man, een jonge vrouw, een pas geboren kind. Waar trekken die nu naartoe in deze koude nacht? De Drie willen wel helpen maar hebben geen cent meer!  Na lang over en weer gepraat besluiten ze "Driekonigen "te gaan zingen!

Suskewiet maakt een ster, een prachtige ster. Zij verkleden zich zo goed als het kan en gaan op weg...  Zij halen heel wat op,voelen zich gelukkig en willen maar één zaak, zo vlug het kan naar 't "Zeemeerminneke"! Maar plots zijn ze de weg kwijt....Ineens lijkt alles hen vreemd en onbekend en heeft de schrik hen te pakken!

- O God het is Kerstmis! zegt Pitje Vogel. 
- Dan wordt God weer mens, zegt Suskewiet. 
  Zij schrikken en beven, zij zijn de weg verloren!

  En voelen zichzelf ook verloren.
- Bidden! zegt Suskewiet 
- Wees gegroet....wees gegroet Maria....... 
  Sinds hun eerste communie deden ze het niet meer 

  En plots dààr!....Een licht, zeer ver! 
  De foorwagen, ja daar de foorwagen....

  Ze kloppen aan, de oude man doet open. 
- Wij komen u de weg vragen, hakkelt Pitje Vogel. 
- Dan is't hier dat gij zijn moet, antwoordt de man. Kom binnen. 
  Verrast, gehoorzamen zij gedwee en vinden de jonge Vrouw met het Kind.  

  Zij knielen neer...een grote vreugde vervult hen. 
  Schrobberbeeck bemerkt hun armoede.  

  En plots hebben zij éénzelfde gebaar:  zij schudden de kous leeg. 
  Zij ledigen ook hun zakken: een rode appel, een stuk brood...

Alles geven zij! Waarom dat weten zij zelf niet . Stil verlaten zij de foorwagen en in gedachten verzonken trekken zij voorbij het stamineken, hun eerste afspraak.  Zij scheiden aan 't kruispunt, zij gaan uit elkaar..... ieder zó gelukkig, zó onverklaarbaar gelukkig!.....

 

 

En dan wordt het weer Kerstmis.

En sinds het mirakel van die eerste Kerstmis heeft Suskewiet, 

de herder, zijn leven veranderd. Hij bidt, hij vast , hij boet.... 

Hij wil weer gaan zingen met zijn Ster om alles aan de armen te geven. Hij heeft zijn ster nog mooier gemaakt met veel zilver en kleur en rozekens eromheen.

- Schitterende ster, om voor de armen te gaan zingen, zegt,Suskewiet .

- Voor de armen en wij dan, zegt Pitje Vogel.  

Pitje Vogel, de palingvisser, en Schrobberbeeck, de bedelaar, willen niet mee.  Bij hen vervaagt het wonder in hun hart, zij zijn't vergeten...  Wat was het ook weer?..... Zij maken zelf een ster en gaan met hun twee overal zingen en halen veel geld op. Ook bij de duivel waar Pitje Vogel zijn ziel verkoopt om rijk te worden. Daarna gaan ze alles op drinken in 't Zeemeerminneken!

 

Maar Suskewiet is ziek , hij laat zij ster draaien, hoest en hoest en ...die nacht, die wondere Kerstnacht, op het heilige uur, komt het Kleine Kindeke Jesus  de oude ,zieke en alleen achtergelaten Suskewiet halen. Ook zijn schaapkens mogen mee! 

 

Zo wordt het voor de derde maal Kerstmis. 

Ondertussen is er veel gebeurd Na de dood van Suskewiet heeft de schrik Schrobberbeeck goed te pakken. Hij wil zij leven beteren en leidt een devoot leven.En deze Kerstmis wil hij naar de nachtmis. Maar hij is alleen, zijn vriend Pitje Vogel mag niet mee van de duivel.

Zo gaat hij dan alleen op pad naar de nachtmis. Hij voelt zich zo alleen, helemaal alleen....en helemaal verloren! Hij wil lopen, maar durft niet. Hij wil bidden bij ieder kapelleke 

dat hij voorbij gaat.......  Maar geen enkel Lievevrouwke staat op haar plaats. Alle kapellekens zijn leeg.Alle Lievevrouwkens zijn verdwenen! Zij zijn allen op weg naar hun Zoon: de grote O.L.V. van Zoeten Troost,  het kleine Lievevrouwke van de Stilte, het Lievevrouwke van de Watersnood.... 

Wat een vreemde nacht weer.....o...wat een vreemde nacht....  Luister nu eens, hoe stil. Daar zou een mens met het zuiverst  geweten van beven.....

-O God laat er nu niets gebeuren...Laat U niet zien! Daar hoort Schrobberbeeck wat...O!  Dààr komt het O.L.Vrouwke van Zeven Weeën aangelopen. 

- Och Mijnheer Schrobberbeeck , beste vriend, help mij even.  Draag me naar het Feest van mijn Zoon, anders kom ik nog te laat. Ik werd opgehouden door een grote zondaar die zijn ziel aan de duivel had verkocht. Het was een zware strijd. 

- O.L.V. van Zeven Weeën kent ge hem? Heet hij...Pitje Vogel? En is hij gered? 

-Ja, hij is gered. 

- Ach wat een geluk! wat een geluk!  Maar ik durf u niet dragen Lievevrouwke! Mijn ziel is zwart als mijn voeten. 

- Ik zal uwe ziel bestralen Schrobberbeeck ,tot ze blinkt en zuiver is als perlemoer.

-Dan is 't goed. 

En Schrobberbeeck draagt haar tot waar al de Lievevrouwkens geschaard staan  rond hun Zoon Jezus aan het Kruis,die glimlachend neerkijkt. 

Schrobberbeeck kijkt vol verwondering toe en neuriet: " Wij zijn de drie koningen met hun ster."

Zo eindigt de derde Kerstmis en ook dit verhaal.

Dit is enkel de korte inhoud van het wondermooi verhaal van Felix Timmermans: "EN WAAR DE STERRE BLEEF STILLE STAAN." Lees het hele verhaal en het zal ook jou betoveren!

Vredevolle dagen toegewenst,

ria