maandag 2 december 2013

Gisteren,


Gisteren zat ik aan mijn pc. Op de achtergrond zongen stemmen Psalm 25. "Houd mij in leven". Ik was hierdoor zo ontroerd. Zondag hadden wij dit lied nog in de kerk gezongen. Het was in mijn geheugen blijven hangen, en stil zong ik de tekst mee.
Houd mij in leven, wees Gij mijn redding, STEEDS weer ZOEKEN mijn OGEN naar U. "Omdat Gij zijt, zoals Gij zijt". Een mensenkind dat tot haar God kan spreken, onbeschroomd, zonder angst, zoals een klein kind tot zijn vader of moeder. Vol vertrouwen. Wetende dat het alleen maar liefde en geborgenheid zal vinden. Ik was zo gelukkig en tegelijkertijd diep ontroerd. Hij was er, Hij hoorde mij, Hij las mijn ziel.
Omdat Gij zijt zoals Gij zijt, zie naar mij om en wees mij genadig, want op U wacht ik, een leven langHeer, mijn God, ik ben zeker van U.
Toen ik een beetje bekomen was zei ik tot mijn man: "als ik sterf, wil ik dit lied graag op mijn begrafenis." Hij antwoordde, "waar spreek jij nu over ? " Hij was midden in een boeiend TV programma, wie spreekt er dan over dood gaan?
Ik ben altijd iemand geweest die graag preventief te werk ging. In de materiƫle dingen, maar ook in de geestelijke. En hoe ouder ik word, hoe meer me dat bezielt. De tien jaar die mijn moeder bij ons inwoonde, na de dood van mijn vader, zijn voor mij een genade geweest. Uiterlijk hadden we niets van elkaar, maar haar mooie, spirituele ziel, haar diep geloof en vertrouwen, hebben mij heel veel geleerd. Zo zei ze toen ze reeds heel ziek was: "kindje, bid, bid NU, wacht er niet mee. Want als je zo ziek bent is het heel moeilijk." En al viel dat bidden haar zwaar, ze droeg al haar lijden op aan Jezus, die zoveel voor ons, ook voor haar heeft geleden. Er was niets kwezelachtig aan haar, ze was puur, ze was schoon, van binnen en van buiten. Glimlacht ze nu van Hierboven?
Onze kinderen wonen ver weg. Hebben hun eigen keuzes gemaakt, sommigen onder hen althans. En zoals God ons alle vrijheid geeft, respecteer ik hen. Maar ik hoop dat toch een beetje van dat geloof en vertrouwen, dat ik zelf als geschenk mocht ontvangen, is blijven hangen, voor hun eigen geluk en tot dankbaarheid aan hun Schepper.
Ria - 2.12.2013

Geen opmerkingen: