De wereld is vol verdriet.

DE WERELD IS VOL VERDRIET. 

Weer verdronken vele honderden vluchtelingen op weg naar Europa. Mensen die er alles voor over hebben om een beter en veilig leven te krijgen. 

Wij kunnen ons dat niet voorstellen. Maar als je je verdiept in hun thuissituatie dan kan je wel begrip voor hen opbrengen. Het is niet alleen oorlog of geweld, maar hongersnood ten gevolge van jarenlange droogte. 

Deze morgen keek ik op TV - EO-Nederland naar de hopeloze toestand waarin mensen in Afrika verzeild zijn, nadat ze al hun vee, de enige bron van inkomen verloren hadden. 

http://metterdaad.eo.nl/projecten/noodhulp-afrika/noodtoestand-in-ethiopie 

Hoe moet een vrouw, een moeder met kleine kinderen, hier zelfs een tweeling, het zien te redden. Hoe kan ze haar kinderen voeden als ze zelf niet genoeg te eten hebben. 

Zeg niet, het is hun eigen schuld, want dat is het niet. Het is eerder onze schuld, omdat we onze rijkdommen opstapelen, ipv te delen. Ik voel mij altijd schuldig en vraag me af, waarom zij? En waarom wij? die hier alles hebben wat we nodig hebben. En dan nog niet tevreden zijn. Zie nu de stakingen in Wallonië, en op sommige plaatsen in Vlaanderen. Wraakroepend vind ik. 

Dat moet ik altijd denken aan het verhaal van de rijke vrek en de arme Lazarus, in de Schrift. Misschien bent U wel iemand die zich het leed en het lot van mensen in nood aantrekt. Met velen kunnen wij iets bereiken. Alleen is het zeer moeilijk. 

Vele organisaties vragen onze hulp. Dan kunnen zij hun werk doen, ook en mee in onze naam. Dit is een zondagavond bezinning, voor weer een nieuwe en drukke week ingaan. 

Ria