Grote ‘Maranatha’-dag 29.06.2014.
ter verering van het Heilig Hart van Jezus.
in de Basiliek van Koekelberg (Brussel) met Mgr Léonard
in de Basiliek van Koekelberg (Brussel) met Mgr Léonard
Programma:
14u30: onthaal
15u00: welkomstwoord door Mgr Léonard
15u15: onderricht door Pater Marc Leroy, in de Basiliek (in het Frans) en van Pater Benno Haeseldonckx, in de crypte (in het Nederlands), over de diepere betekenis van Christus’ Hart en de manier waarop wij geroepen worden om dit concreet te beleven.
16u15: getuigenis van priester Edouard Marot en van mevrouw Alicia Beauvisage over de kracht van de toewijding aan het Heilig Hart van Jezus (in het Frans met Nederlandse vertaling op een scherm).
17u15: getuigenis van Pater Dirk Huys over het beoefenen van de aanbidding tot het Heilig Hart (in het Nederlands met Franse vertaling op een scherm).
17u45: pauze (gelegenheid om iets te eten, kleine picknick meebrengen).
18u30: tweetalige eucharistieviering, met homilie door Mgr Léonard. Tijdens de viering worden alle deelnemers uitgenodigd om zich toe te wijden aan het Hart van Jezus, en dit zowel persoonlijk als in naam van alle Belgische provincies die dan vertegenwoordigd zijn.
20u00: aanbidding van het Heilig Sacrament
21u00: zegening en slot.
Noveen voor de genezing van de mensheid “MARANATHA!”
Samen bidden voor de genezing van de mensheid
Doorheen heel de geschiedenis dachten de mensen dat ze in een bijzonder moeilijke periode leefden. We mogen dus niet te vlug oordelen dat onze tijd een uitzonderlijk dramatische tijd is. Nochtans hebben we misschien wel redenen genoeg om te denken dat de nood in deze tijd erg groot is.
Nooit was de planeet Aarde slechter beheerd door de mens. Nooit werden de bronnen van het menselijk leven zo erg bedreigd als nu door de algemeen aanvaarde contraceptie, door de veel voorkomende -vrijwillige of verplichte – sterilisaties, door de abortus, die als normaal beschouwd wordt. Zelfs de kunst om het leven te verzorgen en om het zo mogelijk te genezen, als het verzwakt is, is in bepaalde streken de kunst geworden om zich straffeloos van het leven te ontdoen.
Nooit, tenminste in het Westen, is het gezin, basisstructuur van de gemeenschap, zo ondermijnd, zowel juridisch als cultureel, door onverantwoorde wetten. Hierdoor wordt echtscheiding in een handomdraai toegankelijk en wordt het huwelijk gelijk gesteld met verbintenissen deze naam helemaal niet waardig.
Naast de prachtige verwezenlijkingen op sociaal vlak, zoals de wet op de bescherming van de arbeid, de organisatie van de solidariteit in de gezondheidszorg en zoveel andere zaken om de meest kwetsbare mensen te ondersteunen beleven wij een wildgroei van het kapitalisme zonder medelijden en stellen we met angst vast dat de politiek machteloos staat tegenover de triomfantelijke speculaties op de beurs en in de financiële wereld. De misdadige schuldenberg van zoveel landen brengt ons allen op de rand van een monetaire, financiële en dan economische afgrond, die de minstbedeelden dreigt te verslinden.
Ondertussen zijn miljoenen mannen, vrouwen en vooral jongeren verslaafd aan alcohol, drugs en porno. Dit zijn drie schandalig welig tierende afzetgebieden waar verkopers van illusies handig gebruik van weten te maken. Ook vergeten we de bevolkingsgroepen niet, die volledig afgestompt worden door een muziek zonder hart, zonder melodie, zonder betekenis, die zich herleidt tot een primair en ook luidruchtig ritme. De totale leegte van de ziel, ondoorgrondelijk geworden, probeert zich wanhopig te vullen in een enorme vlucht vooruit, die dikwijls op haar beurt uitmondt in zelfmoord.
Zelfs de zoektocht naar spiritualiteit, op zich lovenswaardig, verzeilt maar al te gemakkelijk in een onpersoonlijke mystiek, in een goddelijke nevel waar de eigen schittering van de menselijke ziel teloor gaat. Men verliest hier de zeldzame parel van zijn leven maar zonder hem terug te vinden nochtans in een waarheid, die veel meer waard is. Ondanks een oecumene, die hoop brengt hebben zelfs de westerse christelijke kerken dikwijls hun ziel verloren. Het zout is smaakloos en men weet niet meer met welk gadget men het terug smaak moet geven. Men heeft zoveel deuren en vensters geopend uit zorg voor een opening maar zonder samenhang zodat de geur van het Evangelie simpelweg vervlogen is. De heilige Traditie van de Apostelen over Jezus is verkwist in het voordeel van ideologieën zonder toekomst. De liturgie is zover verwaterd dat talrijke bijeenkomsten, volgens de bespottelijke fantasieën van de clerus, eerder hun eigen middelmatigheid vieren dan wel de eer van God en van Christus. Volgens het geweldige woord van Jezus worden de parels voor de varkens gegooid en misleide christenen vertrappelen zonder het te weten de schatten, waarvoor de martelaren hun bloed vergoten.
En nochtans, daar waar honderden redenen om te wanhopen ons bestormen vinden we toch bij de verrezen Jezus duizenden redenen om meer dan ooit te hopen. Hij heeft al de moeilijkheden van het menselijk bestaan gedragen, Hij heeft al onze uitzichtloze situaties doorlopen zelfs de dood en Hij roept ons door zijn gelukzalige verrijzenis op: “Wees niet bang. Ik ben het, de Eerste en de Laatste, de Levende. Ik was dood en zie, Ik leef tot in alle eeuwigheid en Ik heb de sleutels van de dood en van het dodenrijk” (Apk 1,17-18). Hij kent onze beproevingen en Hij fluistert ons in het hart :”In de wereld zult ge te lijden hebben maar houd moed. Ik heb de wereld overwonnen” (cfr Joh 16,33). Voor Hij ons verliet bij zijn Hemelvaart, maar zonder ons verweesd achter te laten, heeft Hij ons nochtans verzekerd: “Ik ben bij jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld” (Mt 28,20).
Zou Jezus de mensheid nu aan zijn lot overlaten? Nooit ofte nooit! Hij heeft tijdens zijn leven op aarde zoveel zieken genezen en zoveel zondaars verzoend. Hij heeft herhaaldelijk bevestigd dat elk gebed met volharding in geloof uiteindelijk zou verhoord worden. Zou Hij onze smeekbeden voor de genezing van de mensheid niet horen? Natuurlijk hoort Hij ze en wil Hij ze verhoren. We aanroepen Hem niet om Hem gevoelig te maken voor onze nood. Zijn doorboord hart is oneindig kwetsbaarder dan ons hart. We bidden niet tot Hem om Hem in te lichten over onze ellende. Hij kent ze beter dan wij en Hij heeft ze voor ons in zijn ellende gedragen tijdens zijn doodstrijd en op het kruis, verlaten door de mensen en zelfs schijnbaar door God, zijn Vader….En Hij vraagt ons voortdurend te bidden, te volharden in gebed en dit niet omdat Hij doof werd in de loop der eeuwen maar omdat wij, arme gelovigen tijd nodig hebben, veel tijd, om eindelijk te geloven in de almacht van het gebed. “Want als de Mensenzoon komt zal Hij dan werkelijk dit geloof op aarde vinden?” (Lc 18,8)
En Maria verschijnt zo dikwijls, al bijna twee eeuwen. Ze spreekt tot ons met zoveel daadkracht, met zulk een moederlijke onverzettelijkheid toe terwijl ze onvermoeibaar nadruk legt op het levensbelang van het gebed. Ze doet dit niet omdat Ze zich hierboven verveelt en praatziek is of zeurkous door niets te doen in de hemel. Ze heeft zich volledig ingezet in de strijd van Christus en van de Kerk tegen de Draak. (cfr Apk 12) en Ze wil ons met kracht meevoeren in Haar enorme tussenkomst voor het heil van de wereld.
Laat ons dan vurig en in volledig vertrouwen bidden voor onze bekering en voor de genezing van heel de mensheid. We zullen niet ontgoocheld zijn! Want “Alles waar je om bid en vraagt, vertrouw erop dat je het al ontvangen hebt en het zal je ten deel vallen” (Mc 11,24 en op zoveel andere plaatsen: Mt 7,7-11 / 18,19 / 21,22; Lc 18,6-8; Joh 11,42 / 15,7 / 16,14)
We hopen dat de bescheiden tekst van de Noveen, hier voorgesteld, ons helpt om alles te vragen en om alles te verkrijgen.
Dag een: Eerbied voor de schepping
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
De heilige Paulus herinnert er ons aan dat de schepping in haar huidige toestand geschonden is door de erfzonde en onderworpen is aan de wet van de dood zodat ze in haar geheel kreunt als een vrouw in barensweeën “Alsof ze onderworpen is aan een zinloos bestaan - niet omdat ze het zelf wil, maar door de wil van hem, die haar daaraan onderworpen heeft. Maar ze is niet zonder hoop want ook de schepping zal verlost worden uit de slavernij van vergankelijkheid en delen in de glorierijke vrijheid van Gods kinderen.” ( Rom 8, 20-21)
Het is onmogelijk helemaal te ontkomen aan deze “macht van het niets”, die het Heelal in zijn huidige toestand inpalmt. Nochtans zelfs al is ze vervallen het Heelal blijft de schepping van God en is in de grond goed al is ze verwond. Daarom is het onze taak als mens en als christen dit Heelal maximaal te beschermen door onze omgeving te eerbiedigen.
God, onze Vader, Gij hebt in wijsheid en uit liefde de wereld uit vrije wil geschapen en Gij hebt zelf gezegd dat het goed was, zelfs heel goed (cfr Gn 1,10.12.18.21.31). Vandaag nog ondanks het kwaad, dat het verminkt, houdt Gij van het Heelal dat Gij geschapen hebt in het Woord en de Zoon van uw eeuwige liefde, want “Alles is door Hem ontstaan en buiten Hem is er niets ontstaan. Wat ontstaan was had leven in Hem en het leven was het licht van de mensen” (Joh 1,3-4). Zend deze Geest, die in het begin over de wateren zweefde (cfr Gn 1,1) opdat wij, overal waar wij zijn, uw schepping zouden eerbiedigen en haar zouden beschermen. We vragen het U door Jezus Christus, onze Heer. Amen
Dag twee: De eerbied voor de menselijke persoon in de moederschoot
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
Onze samenleving hecht meer en meer belang aan de ecologie en dit is een grote vooruitgang. Maar in de voornaamste zorg voor de biodiversiteit d.w.z. voor de verscheidenheid van de dier- en de plantsoorten vergeet ze dikwijls hierin op te nemen wat Benedictus XVI noemt “ de menselijke ecologie”. Het is kwetsend dat in talrijke landen een boomscheut of een wolf beter beschermd wordt dan een kleine mens in de moederschoot.
Wantrouw de mythe van de overbevolking van de planeet en van de mens, die van jacht en visvangst leeft. De aarde is niet overbevolkt, zij is zelfs op termijn en zelfs op korte termijn in het Westen bedreigd door veroudering. Met vindingrijkheid en vrijgevigheid kan de Aarde al de huidige en toekomstige bewoners voeden en onderhouden. We hopen dat al deze theorieën niet meer gebruikt worden als argument om abortus als normaal te beschouwen. Met liefde in het hart is het altijd mogelijk bij een vrouw en bij het kind, dat zij draagt het drama van een abortus te vermijden.
Heer Jezus, toen gij nog een piepklein embryo waart in de schoot van Maria, heeft Johannes de Doper, in de moederschoot van Elisabeth, u herkend en hij is opgesprongen van vreugde en hij heeft een jubelzang veroorzaakt bij zijn moeder: “Gezegend ben jij onder de vrouwen en gezegend de vrucht van je schoot! (---) Op het moment dat je groet mij in de oren klonk, sprong het kind van blijdschap op in mijn schoot!”(Lc 1,42-44). Heer Jezus, ieder van ons man of vrouw is eens zoals jij het kleine wezen in de schoot van onze moeder geweest. Leer ons dit nederig begin van elk menselijk leven eerbiedigen en laat ons hulp bieden aan zwangere vrouwen in moeilijkheden. Wij vragen het U, kind van Maria en de eeuwige Zoon van de Vader. Amen.
Dag drie : De eerbied voor de menselijke persoon als de dood naderbij komt
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
Wij kunnen niet anders dan gevoelig zijn voor het lijden en de angst bij personen die met een pijnlijke ziekte op weg zijn naar de dood. Ja, we moeten de ongeneeslijke zieken helpen om de dood te benaderen in vrede en zonder lijden dat hen verplettert of vernedert. Dank zij de medische vooruitgang beschikken wij vandaag over succesvolle palliatieve zorgen om de laatste tijd van ons verblijf hier beneden in een betrekkelijk comfort te kunnen beleven. Als de pijn zich rebels gedraagt tegenover elke behandeling blijft ons nog de mogelijkheid om op crisismomenten het bewustzijn te verlagen zolang het gerechtvaardigd is.
Maar we moeten de praktijk aanklagen, nochtans veelvuldig toegepast, die plots een einde stelt aan het leven van de zieke onder de dekmantel van een verkeerd begrepen medelijden. Zelfs de toestemming of de uitdrukkelijke vraag van de zieke rechtvaardigt niet dat de diepe betekenis van het ganse medisch en paramedisch beroep en dat de kunst te verzorgen en te genezen overgaat in de kunst te doden. Ik kan niet, zelfs in naam van mijn vrijheid, vragen dat de ganse waarneming van het leven en van de dood zou gewijzigd worden in de samenleving in het voordeel van wetten, die de daad, een menselijke onschuldige persoon te doen sterven, straffeloos maken.
God onze Vader, zelfs de laatste maanden, weken, dagen en uren van ons leven geven wij terug aan uw vaderlijke Voorzienigheid. Gij biedt ons de laatste tijd van ons verblijf op aarde aan als een gelegenheid tot zuivering, tot overgave van ons leven in uw handen en tot toenemende verzoening met onze omgeving met allen die we bemind hebben of te weinig bemind hebben. Maak van ons allen voor onszelf en voor anderen getuigen van een zo liefhebbende en zo vrijgevige levenscultuur zodat deze zegeviert over de ondernemingen, die ons leiden tot een gedrag als meesters en heersers over leven en dood. Wij vragen het U door Jezus Christus onze Heer. Amen.
Dag vier: De liefde voor de vrede en de geestelijke strijd
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
Het hart van de mens verlangt naar vrede en nochtans wordt het voortdurend geconfronteerd met geweld. En dat betreft niet enkel…. de anderen. In ieder van ons sluimert een gevaarlijke agressiviteit. De strategische vrede volstaat niet, deze rust op het evenwicht tussen angst en het rekenen op voordelen. We moeten nog komen tot een echte eerbied voor de anderen, voor hemzelf. Menselijk gezien en zeker op grote schaal lijkt dat echt wel utopisch. Enkel de vrede nederig geput bij de “Vorst van de vrede” kan ons toelaten het wederzijds respect op te bouwen op de verbondenheid en de solidariteit van de individu’s en van de landen. Enkel aan deze bron leren wij de zaligspreking te beleven : “Gelukkig die vrede brengen want zij zullen kinderen van God genoemd worden” (Mt.5,9).
“Vrede laat ik jullie na, mijn eigen vrede geef ik jullie, een andere dan de wereld te bieden heeft” zegt Jezus (cfr Joh 14,27). Maar ook hiervoor: “Denken jullie dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde? Neen, zeg Ik jullie, eerder verdeeldheid” (Lc 12,51). Hij wil dat wij de echte vrede bij Hem zoeken. En juist daarom nodigt Hij ons uit tot een geestelijke strijd zonder geweld tegen al de onrechtvaardigheden, die tot geweld aanzetten.
Heer, Jezus Christus, Gij hebt tot uw apostelen gezegd: “Ik laat u mijn vrede ik geef u mijn vrede”. Kijk niet naar onze zonden maar naar het geloof van uw Kerk. Opdat uw wil tot een goed einde zou gebracht worden. Geef haar altijd deze vrede en geleid haar naar de volledige eenheid , Gij die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen . Amen.
Dag vijf : De vrede tussen de volkeren en tussen de godsdiensten
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
De culturen, de talen en de volkeren zijn wettelijk verschillend in hun verscheidenheid. Dit vertegenwoordigt zowel een rijkdom als een gevaar. Maar in de grond behoren wij tot dezelfde mensheid. Wat ons bijeenbrengt is groter dan wat ons onderscheidt. Zelfde vreugde en zelfde smart, zelfde beproevingen en zelfde uitdagingen.
De godsdiensten, de geestelijke beschouwingen en de filosofieën zijn van natuur verschillend en hebben ook verschillende prioriteiten. Maar zij vertegenwoordigen allen een kostbare opening naar een mysterie dat ons overstijgt, naar een diepte of een hoogte, die wij niet uitgevonden hebben.
Waarom zouden onze culturele en onze filosofische verscheidenheden niet symfonisch worden? Zoals een orkest waar een grote verscheidenheid aan instrumenten, klanken, kleuren en rollen aanwezig is zonder dat dit uitmondt in een kakofonie.
God onze Vader, wij danken U voor de symfonie van het universum ondanks de kakofonie van de zonde en het kwaad. Wij danken U nog meer voor de symfonie van de mensheid niettegenstaande de wanklanken en de valse noten, die de harmonie verstoren. We spreken onze dankbaarheid uit voor uw Zoon Jezus en voor de Heilige Schrift waar Gij ons de partituur gegeven hebt van de symfonie voor U. De symfonie die onaf is zolang de wereld bestaat. Wij danken u omdat Gij u ons uw Heilige Geest schenkt als orkestmeester en als inspiratiebron voor onze vertolking van uw genade. Leid ons en verenig ons zodat de muziek onze zeden verzacht.
Dag zes: De vrede in de gezinnen
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
Het gezin is een kleine “Kerk in huis” een “huiselijke” Kerk. Zij is een weerspiegeling van de Heilige Drie-eenheid. Zoals de Geest geboren wordt uit de liefde van de Vader en van de Zoon zo is ook het kind, zijn de kinderen, de persoonlijke vrucht van de liefde tussen man en vrouw in het huwelijk.
Omdat het gezin in de ogen van God terecht zo groot en belangrijk is wordt het zo erg aangevallen door de Vijand. Door echtscheiding heel gemakkelijk te maken, door abortus als gewoon te beschouwen en door een pseudo-huwelijk in te stellen tussen personen van hetzelfde geslacht heeft de westerse samenleving het gezin enorm kwetsbaar gemaakt met alle rampzalige gevolgen, die hieruit voortvloeien voor de verraden echtgenoten en voor de kinderen die heen en weer geslingerd worden.
Heer, Gij trouwe Echtgenoot van de Kerk, Gij die de schoonheid van de menselijke liefde bekrachtigd hebt door U voor altijd te verenigen met de mensheid waak teder over onze gezinnen vooral over deze die verleid worden om te scheiden. Plaats in het hart van uw Kerk, de Verloofde door U uitgekozen, een grote liefde voor de echtparen en een geduldige bezorgdheid om hen te vergezellen en te steunen in hun trouw. Beziel ons met een juiste houding tegenover onze broers en zussen, die een mislukt huwelijk meemaakten. Dat wij hen kunnen verwelkomen door liefde en waarheid samen te voegen in trouw aan uw Evangelie en aan het onderricht van uw Kerk. Wij vragen het U, die leeft en heerst met de Vader en de Heilige Geest in de eeuwen der eeuwen. Amen.
Dag zeven : De vrede in de Kerk
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
Sedert eeuwen lijden wij onder het afscheuren van de verschillende christelijke belijdenissen. Het geduldig werk van de oecumene heeft al belangrijke toenaderingen verwezenlijkt vooral tussen katholieken, orthodoxen en lutheranen. Maar er moet nog een hele weg afgelegd worden.
Binnen de katholieke Kerk zelf ontbreekt het niet aan verdeeldheid tussen traditionelen en progressieven, tussen hen, die van de Kerk en van de Paus houden en hen, die vooral kritiek uiten. Welnu, het christelijk getuigenis zal in de wereld niet echt geloofwaardig zijn tenzij wij allen samen verenigd zijn in en door Christus. Waar wachten wij op om allen samen Pasen op dezelfde dag te vieren zoals het concilie van Nicea in 325 wilde? Dit is op de zondag na de volle maan die volgt op de equinox van de lente. De astronomie laat vandaag toe dit probleem met zekerheid op te lossen. Het volstaat overeen te komen over de meridiaan in functie waarvan men het uur van de volle maan vaststelt….. Een overeenkomst over Pasen zou andere overeenkomsten kunnen uitlokken over meer fundamentele zaken door ons allen samen te bezielen met het geloof en de praktijk van de Kerk in de loop van het eerste millennium, voor de grote scheidingen.
Heer Jezus, op de vooravond van uw dood hebt Gij vurig gebeden voor de eenheid van uw Kerk. “Mogen allen één zijn, zoals U Vader in Mij bent en Ik in U, zo moeten zij in Ons zijn zodat de wereld kan geloven dat U Mij hebt gezonden”. (Joh 17,21). Dat uw gebed vandaag meer dan ooit zonder dralen volledig verhoord moge worden. Amen.
Dag acht: De genezing van de mensheid
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
Met afschuw vernamen we dat in verschillende landen van de wereld zelfs priesters en kloosterlingen kinderen en jongeren misbruikten. En zonder in het minst deze schendingen binnen de Kerk te willen minimaliseren weten we dat overal in onze samenleving kinderen, jongeren, mannen en vrouwen seksueel uitgebuit worden. Soms lopen we gevaar medeplichtig te zijn aan deze golf van porno, die losbarst op onze planeet. We denken ook aan al de slachtoffers van de alcohol en vooral aan de slachtoffers van die duivelse handelspraktijk nl. de verspreiding van drugs met zijn miljoenen slachtoffers.
Wij hebben dan nog die andere misbruiken die ons doen walgen, de economische uitbuiting, het minachten van de vreemdeling, de dictatoriale regimes, de politionele onderdrukking, de godsdienstige onverdraagzaamheid. Elke vijf minuten wordt er een christen gedood voor zijn geloof. De lijst wordt eindeloos….
Heer Jezus, deze keer is het teveel! We kunnen niet meer. Gij, Vriend van de mensen en hun Redder. Gij, de Geneesheer van de mensheid, wij vertrouwen het gewonde hart van elk menselijk wezen en van alle mensen toe aan uw Heilig Hart. Kom ons ter hulp en roep ons op in een grote geestdrift van geloof, van hoop en van liefde voor het heil van het menselijk ras in gevaar. We leggen ons vertrouwen in U. Zoals de apostelen in de boot dooreen geschud door de storm roepen we tot U want we hebben de indruk dat Gij slaapt en ons vergeten zijt: “Meester kan het U niet schelen dat wij vergaan? Sta op en zoals toen op het meer van Tiberias richt U woedend tot de zee: “Zwijg, wees stil!” En bevestig ons in de hoop als Gij ook tot ons zegt: “Waarom zijn jullie bang? Hebben jullie nog geen vertrouwen?” (cfr Mc4,38-40)
Dag negen : Het vurig verlangen naar de komst van Jezus in Heerlijkheid : Maranatha!
Onze Vader, 10 Wees Gegroet, Eer aan de Vader ….
De wereld waar we ons nu in bevinden is niet meer het aards paradijs, maar het is ook nog niet het hemels paradijs. In de grond blijft de wereld, want door God geschapen, goed. En ze bevat bijzonder in de Eucharistie de energie van de nieuwe wereld. Maar ondertussen blijft ze onderworpen aan vergankelijkheid, in de hoop nochtans weldra van gedaante te veranderen dankzij de nieuwe Komst van Jezus in zijn heerlijkheid.
We kunnen deze wereld veel verbeteren door onze eerbied voor de schepping en door onze solidariteit bij catastrofen, hongersnood en ziekten. Maar deze wereld zal nooit helemaal genezen. Zelfs de zieken, door Jezus genezen, zijn terug ziek geworden. De mirakels kondigen de harmonie van de toekomstige wereld aan maar zij kunnen geen definitieve oplossing zijn. Het heil van de wereld verloopt langs een bliksemsnelle gedaanteverandering van het heelal in het kielzog van de Verrijzenis van Jezus uit de doden. Maar de energie, die de wereld zal verheerlijken, is reeds aan het werk in ons door ons Doopsel en door de Eucharistie. Ja, met Paulus begrijpen wij dankbaar :” Overgroot is zijn macht over ons die geloven. Dezelfde sterkte en kracht heeft Hij betoond in Christus, toen Hij Hem opwekte uit de doden en liet zetelen aan zijn rechterhand in de hemel.” (Ef 1,19-20) Laat ons ook vurig bidden met de Apocalyps opdat deze opperste energie weldra schittert over de hele kosmos.
Heer Jezus, gekruisigd en verrezen, die in de hemel zit aan de rechterhand van de Vader, wij keren ons tot U. Met de Geest en de Bruid, met de Heilige Geest en de Kerk, met de Heilige Geest en Maria, keren wij ons naar U en smeken wij U: “Kom” (Apk 22,17) En met de glimlach, met grote goedheid en diep medelijden voor onze ellende antwoordt Gij ons al twintig eeuwen lang, maar vandaag met een zekere ernst : “Ja, Ik kom spoedig!” Verdubbelen wij ook ons vertrouwen als wij denken aan de nood van de huidige tijd en aan de dringende definitieve genezing van de mensheid en laat ons met overtuiging het gebed van de Geest en de Bruid herhalen: “ O ja, kom Heer Jezus”. (Apk 22,20)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten